به گزارش پایگاه خبری نقدینه به نقل از ریسک نیوز، زمانی که اداره دارایی به دلایل مختلف ازجمله نبود ترازنامه و حساب سود و زیان و غیرقابل رسیدگی بودن مدارک نتواند مالیات یک مجموعه را محاسبه کند، ابتدا دفاتر شرکت را رد و سپس راسا وارد عمل می شود و مالیات شرکت را طبق برآورد و تجربه خود محاسبه می کند.
اگرچه سازمان امور مالیاتی طبق قانون موظف است از «علیالراس» بهعنوان آخرین راهکار استفاده کند، اما شنیده شده این سازمان، شروع به رد دفاتر و تعیین علی الراس شرکتهای بیمه ای کرده؛ به عبارت سادهتر، ممیزان سازمان امور مالیاتی در فاز جدید کاری خود، مالیات شرکتهایی را که عملیات آنها تحتنظر حسابرسان و حسابداران و بازرسان قرار دارد، برمبنای نظر و تجربه خود محاسبه می کنند.
این درحالی است که فعالان خاکستری اقتصاد زیرزمینی ایران، همچنان از دادن مالیات فراری هستند. حالا چند هفته ای است که برنامه جدید مالیات بگیران، دامن صنعت بیمه ای را گرفته که به اندازه کافی از محل رشته شخص ثالث و عوارض، در زیان فرو رفته است.
طبق مستندات رسیده، تاکنون سه شرکت بیمه ای مشمول رد دفاتر از سوی سازمان امور مالیاتی شده اند؛ درحالیکه شرکتهای بیمه ای تحت نظارت مقام عالیه- بیمه مرکزی- بهعنوان نهاد دولتی فعالیت می کنند و حساب سود و زیان آنها از سوی جامعه حسابرسان و بازرسان قانونی رصد می شود و حالا با همه این اوصاف، مشمول رد دفاتر و تعیین علی الراس شده اند.
طبق قانون، شرکتها و اشخاص حقیقی، مکلف به نگهداری دفاتر و تحریر هزینه و درآمد خود هستند و در صورت تحریرنکردن صحیح دفاتر، کتمان درآمد، رعایت نکردن آیین نامه تحریر دفاتر و تاخیر در ثبت، مشمول رد دفاتر به معنای عدم پذیرش و قابلاتکا نبودن دفاتر میشوند. اما هماینک شرکتهای بیمه با پیچیدگی های فنی بسیار در درون خود، قربانی رد دفاتری شدهاند که از دیدگاه برخی عادلانه نیست.
شرایط استفاده از علیالراس
منصور شمساحمدی، از اعضای شورایعالی انجمن حسابداران خبره ایران در گفت وگو با «شرق»، درباره پدیده رد دفاتر شرکتهای بیمه ای می گوید: طبق قانون، درصورتی که هیچ امکانی برای تعیین درآمد شرکتها وجود نداشته باشد، ممیزان مالیاتی در آخرین قدم مجاز به تعیین «علی الراس» هستند؛ در واقع تا جایی که امکان دارد، سازمان امور مالیاتی نباید از این حربه استفاده کند و حتی اگر دفاتر قابلیت رسیدگی نداشته باشند، باز هم باید از این راه اجتناب کند.
به گفته وی، صنعت بیمه بهدلیل وجود اندوختههای بیمه عمر و اتکایی، پیچیدگی های فنی زیادی دارد و این مساله نباید دلیلی برای رد دفاتر شرکتها و بهانهای برای تعیین علیالراس باشد.
شمس احمدی همچنین به این نکته اشاره می کند که آییننامه تحریر دفاتر، دست سازمان امور مالیاتی را خیلی باز گذاشته؛ اما اینها نباید دلیلی برای تعیین علی الراس باشند.
وی با اشاره به کسری بودجه دولت گفت: امسال سال مالیات است و چون درآمدهای دولت کم شده؛ عادلانه نیست از شرکتهایی که حساب و کتاب دارند، به بهانه های نادرست مالیات بگیرند.
به گفته این عضو سابق شورایعالی جامعه حسابداران رسمی، درآمد شرکتها باید براساس واقعیات موجود تشخیص داده شود، مگر در موارد خاصی که اسناد و مدارک، کافی نیست یا اینکه سوءنیت شرکت احراز شود.
شمس احمدی تصریح میکند: شرکتهای بیمه ای حسابرس و بازرس قانونی دارند و نمی توانند درآمد کتمان شده و مخفی داشته باشند؛ بنابراین سازمان امور مالیاتی باید خودش را تجهیز کند تا با وجود هرگونه پیچیدگی، درآمد مشمول مالیات را تشخیص بدهد. وی میافزاید: شرکتهای بیمه گر از کنترل داخلی برخوردارند و ناظر بر عملیات حسابرسی هستند؛ بنابراین تعیین علی الراس برای این شرکت، بهدلیل آنکه نمیتوانند درآمدهای خود را مخفی کنند، معنا ندارد.
وی در واکنش به این مساله که شرکتهای بیمه در ردیف شرکتهای خدماتی قرار می گیرند و باید معادل ٣٥ درصد از دریافتی های خود را مالیات پرداخت کنند، معتفد است: این ضریب برای شرکتهای بیمه ای زیاد است.
حاتمبخشی از خزانه مملکت برای فعالان اقتصاد زیرزمینی
عباس هشی، از حسابداران رسمی، در گفت وگو با «شرق»، با بیان اینکه متاسفانه از فعالان اقتصاد زیرزمینی در کشور مالیات نمی گیرند و در گذشته برای آنها مالیات توافقی وضع کردند، گفت: اگر ممیزان مالیاتی آموزش کافی می دیدند، دیگر از این منظر به امور مالیاتی ظلم نمی شد.
وی تصریح کرد: هماینک خوشحسابان و کسانی که اظهارنامه مالیاتی می دهند، گرفتار تعیین علیالراس می شوند، درحالیکه فعالان اقتصاد زیرزمینی مورد حاتم بخشی از خزانه مملکت قرار می گیرند.
هشی افزود: تا سال ٨٠ هیچ یک از مقامات اظهارنامه ماده ١٢٩ را ندادند و در همین سال، مجلس و دولت این ماده را حذف کردند.
وی با بیان اینکه متأسفانه بدبینی ممیزان مالیاتی به مردم در همه این سالها ادامه داشته است، گفت: در این شرایط فرار مالیاتی افزایش مییابد، درحالیکه یک حقوق بگیر هنوز حقوق خودش را نگرفته، باید مالیات بدهد.
بیمه ای ها پنهانکاری نمی کنند
در سویی دیگر، مسعود حجاریان، مدیرعامل انجمن حرفه ای صنعت بیمه، درباره معضل جدیدِ رد دفاتر در صنعت بیمه می گوید: اتفاقا شرکتهای بیمه ای یک دفتر بیشتر ندارند و به طور صحیح دفاتر خود را می نویسند، درحالیکه برخی از بخش های خصوصی در کشور دو دفتر دارند و به این واسطه بسیاری از درآمدهای خود را پنهان می کنند.
به گفته وی، هم اینک کار به جایی رسیده که دفاتر بنگاه هایی که گزارش حساب و کتاب خود را به طور صحیح و قانونی منتشر می کنند و پنهانکاری ندارند، رد می شود و کسانی که تقلب می کنند و اختفای درآمد دارند، به دور از نظارت به فعالیت های خاکستری خود در اقتصاد ادامه می دهند.
مدیرعامل انجمن حرفه ای صنعت بیمه با بیان این مطلب که بانک ها و بیمه ها از سالم ترین دفاتر برخوردارند، تصریح میکند: شرکتهای بیمه دارای ناظر دولتی هستند و بیمه مرکزی بر عملکرد شرکتهای بیم های نظارت می کند، پس نباید دفاتر شرکتهای بیمه ای رد شود.
رد دفاتر شرکتهای بیمه معنا ندارد
حسین کریمخانزند، مدیرعامل شرکت بیمه نوین، نیز گفت: متاسفانه صنعت بیمه در بخش مالیات با مشکلات خاصی مواجه است و نگاه سختگیرانه ای به این صنعت وجود دارد، درحالیکه صنعت بیمه از بنگاه های شفاف است که فرار مالیاتی ندارد.
وی به مبحث رد دفاتر شرکتهای بیمه ای اشاره کرد و گفت: دفاتر و حسابرسی شرکتهای بیمه ای همراه با خرید و فروش مشخص است و ثبت و ضبط می شود؛ بنابراین رد دفاتر بیمه ای ها معنا و مفهومی ندارد.
مالیات پرداختی شرکتهای بیمه 1800 میلیارد تومان است
صلاحی نژاد، مدیر مالی شرکت بیمه ملت، درباره معضل رد دفاتر گفت: ماده ١٦٩ مکرر قانون مالیات های مستقیم، به سازمان مالیاتی اختیار داده که حساب شرکتهای طرفین معامله را کنترل کنند و شرکتها نیز از این منظر موظفند فهرست معاملات خود را به سازمان اعلام کنند که در صورت ندادن این فهرست و درج نشدن صورتحساب های صحیح معاملات مشمول جریمه ١١ درصدی غیرقابل بخشش نیز خواهند شد.
به گفته وی، به دلیل فراهم نبودن بسترهای لازم تکلیف شرکتهای بیمه ای برای اعلام معاملات خود در موضوع پرداخت خسارت، اتکایی و خرید و فروش نمایندگان شفاف نیست و این موضوع مشخص نیست که شرکتهای بیمه ای براساس چه الگو و داده هایی باید حساب معاملات خود را ارائه دهند.
به گفته وی؛ سازمان امورمالیاتی شرکتهای بیمه را همردیف شرکتهای خدماتی فرض کرده که ٣٥ درصد درآمد آنها سود است؛ حال آنکه این موضوع با ماده ١٠٩ قانون مالیات ها مغایرت دارد.
به گفته وی، درآمد کل صنعت بیمه در سال ٩٣ حدود ٢٠ هزار میلیارد تومان بوده که اگر سازمان مالیاتی بخواهد به روش علی الراس از بیمه ها مالیات بگیرد، 7 هزار میلیارد تومان درآمد مشمول مالیات می شود و شرکتها باید 1800 میلیارد تومان مالیات بدهند؛ 1800 میلیارد تومانی که معادل کل سرمایه شرکتهای بیمه ای است.