خلاصه همایش اکوبیمه برای من
تقریبا در تمامی سخنرانیها و نشست‌های همایش دو روزه اکوبیمه حضور داشتم. در همه نشست‌ها و سخنرانیها نکته جدیدی برای آموختن از بهترین صاحبنظران و اندیشمندان حوزه‌های اقتصاد کلان، بیمه‌های درمان، صندوق‌های بازنشستگی، تحولات اقلیمی، ارتباط بازار سرمایه و بیمه و تحولات مربوط به مدل‌های کسب و کار با تاکید بر تحولات فناوری وجود داشت که چون در گزارش‌های خبری منتشر شده یا منتشر خواهد شد آنها را تکرار نمی‌کنم. اما آنچه از فضای حاکم بر صحبت‌های سخنرانان و اعضای نشست‌ها می‌شد استنتاج کرد این‌ها بود:
۱- غالب افراد بخصوص افراد خارج از صنعت بیمه خواستار سرعت‌گرفتن توسعه نوآوری و فناوری در این صنعت هستند، ولی تلویحاَ یا تصریحاَ عنوان می‌‌کنند که صنعت بیمه در این خصوص بسیار کند و محافظه‌کارانه عمل می‌کند.
۲- به جوان‌ها و نوآورها باید میدان بیشتری داده شود و باید مسیر را برای فعالیت نسل جدید باز کرد. باید هوایی تازه در صنعت بیمه بوزد.
۳- صنعت بیمه باید از لاک خود بیرون بیاید و بداند دنیاهای دیگری هم هست و دنیای ما در صنعت بیمه همه چیز نیست. ما در درون و بیرون صنعت بیمه با دو دنیای نسبتاَ متفاوت روبرو هستیم و غفلت از آن اصلاَ برای توسعه صنعت خوب نیست.
۴- خیلی‌ها از آنچه در صنعت بیمه می‌گذرد اطلاع کافی ندارند و خیلی از ما هم از آنچه در ذهن دیگران درباره صنعت بیمه جای گرفته اطلاع نداریم. کم و کیف حضور اهالی صنعت بیمه در این همایش خود گویای این مطلب است.
۵- هر چند سخت است و زحمت دارد و بناچار باید بخشی از آنچه از گذشته اندوخته‌ایم را رها کنیم، اما مجبوریم و باید از قالب‌ها و کلیشه‌های گذشته خود بیرون بیاییم و طرحی نو دراندازیم.
۶- صنعت بیمه از اینکه خیلی خود را حرفه‌ای و متخصص بنامد و سپس در دام آن بیافتد باید دوری کند. فضای همایش نشان داد این تصور شاید اغراق‌آمیز یا ناقص باشد.
۷- انتظارات از صنعت بیمه زیاد است و باید آنرا جدی بگیریم و گرنه سونامی انباشت مطالبات همه ما را با خود خواهد برد و فرصتی برای دعوا و مقاومت در برابر تغییر نخواهیم داشت.
نکته پایانی: در نشست‌های همایش کم و بیش نقدهایی بر عملکرد نهاد ناظر بیمه وارد شد، با اینحال در نشست آخر یکی از سخنرانان گفتند من با هر سه رگولاتور بانک و بیمه و بورس در ایران ارتباط کاری داشته و کار کرده‌ام. در مقایسه میان آنها، در صنعت بیمه فضای رگولاتوری بازتر و راحت‌تر برای نوآوری و کارهای توسعه ای است. اما در خود این صنعت باورهایی وجود دارد که مانع نوآوری می‌شود مثل این باور که بیمه فروختنی است.