به گزارش پایگاه خبری نقدینه، عموما نوسانات هیجانی بازار سرمایه از محل فرصت‌طلبی برخی از کدهای حقوقی و حتی حقیقی، به وقوع می‌پیوندد. دراین‌میان، شناخت این کدها می‌تواند کمک بسزایی در تصمیم‌گیری‌های هر معامله‌گری داشته باشد.
هم اکنون، فعالان بازار سرمایه را می‌توانیم به چهار گروه کلی تقسیم کنیم: حقیقی‌ها و حقوقی‌های بدون نقدینگی و حقیقی‌ها و حقوقی‌هایی که نقدینگی دارند. بدون در نظرگرفتن اینکه در کدامیک از این چهارسوی بزرگ قرار دارید، شما هم می‌خواهید در شرایط کنونی بیشترین سود ممکن را شناسایی کنید، چراکه ترس عدم رخداد توافق هسته‌ای ایران با ١+٥ در شما نیز وجود دارد. اگر این موضوع برای شما صادق است، برای تمام فعالان بازار سرمایه نیز صدق می‌کند. در چنین وضعیتی، پول‌های بزرگ و سهم‌های زیاد نیز به درصدهای محدود سود قانع می‌شوند.
به‌عبارت دیگر، نوسان‌های شدید، یکی از شاخصه‌های اصلی ناشی از شرایط سیاسی بحرانی به شمار می‌روند و اگر این نوسان‌ها وجود نداشته باشند، می‌توان گفت بحرانی نیز وجود ندارد. برای مثال می‌توان به روزهای پیش از نشست ژنو٢ و لوزان اشاره کرد که امید به توافق در بازار حکومت می‌کرد و همین موضوع دلیلی کافی برای حرکت بازار با سرعتی زیاد در مسیر صعود بود و در انتها، سیاست پایانی ناخوشایند را برای سرمایه‌گذاران مقدر کرد.
در مثالی دیگر می‌توان به روزهای منتهی به انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ١٣٩٢ اشاره کرد. در یک بازه زمانی ١٠روزه پیش از این انتخابات، به‌دلیل عدم قطعیت نتایج انتخابات، شاهد نزول و صعود بازاری بودیم که در قوی‌ترین موج صعودی بلند خود قرار داشت. همان‌طور که گفته شد، عدم قطعیت بحران‌های سیاسی، معامله‌گران را به‌سوی قناعت سوق می‌دهد و همین موضوع نوسانات هیجانی هفته گذشته و هفته آینده را به‌خوبی توجیه می‌کند.
چهارسوی معامله‌گران این‌روزهای بازار، در هفته پیش‌رو نیز به رفتار هیجانی خود ادامه خواهند داد. در این هفته شاهد صف‌نشینی‌های فراوان خواهیم بود؛ صف‌نشینی‌هایی که به دست پول به‌وجود می‌آیند و به مذاکرات هسته‌ای ایران با ١+٥ نسبت داده خواهند شد.
مذاکرات هسته‌ای از ضرب‌الاجل خود گذشته است و در وقت‌های اضافه خود ادامه می‌یابد. به‌جرئت می‌توان گفت صحبت‌ها در مورد اتفاقات وین، به‌مراتب بیشتر از رخدادهای آن است. نشست‌ها هر روز در پی یکدیگر برگزار می‌شوند و تمام مذاکره‌کنندگان به‌دنبال دستیابی به یک «برجام» برد-برد هستند. این حقیقت که تاکنون هیچ دور از مذاکرات این‌گونه به درازا نکشیده است، می‌تواند دلیل کافی برای اشاعه خوش‌بینی مزمن در بازار سرمایه باشد. بنابراین می‌توانیم انتظار داشته باشیم در این هفته هیجان خرید به‌مراتب راحت‌تر از هیجان فروش تحریک شود، اما این خریدهای هیجانی از کدام سمت چهارسوی سهامداران انجام خواهد شد؟
در هفته معاملاتی پیش‌رو، خریداران، حقیقی‌ها و حقوقی‌های دارای نقدینگی خواهند بود؛ اما دلایل خرید یکسان نخواهد بود. حقیقی‌ها با امید به توافق و با آرزوی به‌وجودآمدن موج صعودی قوی خرید می‌کنند. این در حالی است که خرید کدهای حقوقی بیشتر برای تهییج حقیقی‌ها به خرید انجام می‌شود و ازاین‌رو در هر خرید این کدها، دستورهای فروش فراوانی وجود خواهد داشت. ارزش میانگین معاملات در صف‌های قوی همواره پایین است؛ بنابراین رشد این فاکتور می‌تواند نشانگر خوبی برای موقتی‌بودن صف‌ها باشد. به بیانی دیگر، صفوف خرید (یا فروش) سنگین و پایدار با مسئله‌ای عمیق‌تر از هیجان به وجود می‌آیند.
برای تشخیص پایداربودن یک صف خرید باید به عرضه‌های آن نماد دقت کنیم. عموما عرضه‌هایی که یک دستور را به‌طور کامل پر می‌کنند، عرضه قوی نامیده می‌شوند. نوعی دیگر از عرضه، عرضه کم‌حجم و متناوب است.
در این حالت، عرضه‌کننده برای پایین‌نگه‌داشتن ارزش میانگین فروش، به ایجاد دستور دست‌های فروش مبادرت می‌کند و این نوع عرضه‌ها تنها با مطالعه پیوسته تابلو معاملات قابل تشخیص هستند.
در این هفته از بازار، انتظار می‌رود حقیقی‌ها با علم به موضوعات مطروحه در بالا، دقت بیشتری را در معاملات خود به‌کار ببندند. بارهاوبارها شاهد بوده‌ایم که حقیقی‌ها در مقابل تالار حافظ به‌دنبال یافتن مقصری برای اشتباهات خود جمع شده‌اند. شاید بتوان گفت تکرار اشتباهات گذشته، این‌بار توجیهی ندارد و خریدهای هیجانی این هفته، برگ برنده‌ای برای برخی از مسئولان در آینده‌ای نه‌چندان دور خواهد شد.