به گزارش پایگاه خبری نقدینه، طبق آیین نامه شماره 60 شورای عالی بیمه محدوده سرمایه گذاری شرکت های بیمه که شامل حقوق صاحبان سهام ، ذخایر فنی و سایر منابع است ، در راستای حمایت از بازار سرمایه کشور صورت گرفته است به طوریکه شرکت های بیمه مجازند ، در مجموع حداکثر 55 درصد منابع سرمایه گذاری ابتدای دوره را در بازار های بورس و فرا بورس سرمایه گذاری کنند.
به زعم کارشناسان ، سهام شرکت های بیمه به علت داد و ستد کم سهام و شرایط بازار سرمایه با ارزش واقعی معامله نمی شود زیرا یکی از خصوصیات نامناسب این گروه از شرکت ها ، پائین بودن سهام شناور آزاد آنها و بی میلی سهامداران عمده بیمه ای به عرضه سهام در بازار است این در حالی است که طبق آیین نامه شماره 60 شورای عالی بیمه شرکت های بیمه مجازند ، در مجموع تا 55 درصد منابع سرمایه گذاری ابتدای دوره را در بورس سرمایه گذاری کنند.
بازاری بی تکاپو
بررسی علل عدم جذابیت سهام بیمه ای ها در بورس اوراق بهادار و بی میلی سهامداران عمده بیمه ای به عرضه سهامشان در بازار نشان می دهد در کنار نامطلوب بودن شرایط به دلیل تورم و عدم ثبات اقتصادی و سیاسی ، عوامل متعدد دیگری نیز وجود داردکه تکاپو و جنب و جوش لازم را ازشرکت های بیمه بورسی گرفته است.
گشت و گذاری در بازار سرمایه نشان می دهد ، از منظر عرضه و تقاضای سهام بیمه ای در بورس ، بیمه گران خود چندان تمایلی به عرضه سهامشان ندارند. این امر از دو منظر قابل بررسی است اول اینکه آیا واقعا تقاضا برای سهام بیمه ای در بازار وجود ندارد و قیمت های پیشنهادی از سمت بازار تقاضا چندان جذاب نیست تا برای عرضه ظرفیت ساز شود یا اینکه اساسا بخش عرضه به دلایل مختلف مایل به عرضه سهام بیمه ای نیست.
به باور کارشناسان اگر چه شرایط فعلی و زیان ده بودن برخی موسسات بیمه ای سبب شده سهام آنها در بورس با اقبال چندانی روبرو نباشد اما به نظر می رسد ، شرکت های بیمه فعال در بورس از ظرفیت های این بازار در جهت جذب نقدینگی و توسعه طرح های توسعه غافلند.در این راستا اصلی ترین دلیل را می توان بی تحرکی و سستبازار بیی شرکت های بیمه در بازار سرمایه دانست این در حالی است که برنامه ریزی هدف مند در راستای افزایش جنب و جوش در بازار سهام بیمه ای می تواند زمینه توسعه کمی و کیفی سهام بیمه ای را فراهم آورد.
بی توجهی شرکت های بیمه به بازار گردانی
تجارب شرکت های بورسی نشان می دهد ، اگر شرکت های بیمه به بازار گردانی در بورس اقدام کنند ، قیمت سهام آنها بالا می رود ، شرایط رقابتی تر می شود و جنب و جوش ناشی از آن سبب می شود قیمت سهام آنها واقعی تر گردد.
بدون شک امروزه یکی از ابزار های کلیدی برای اینکه شرکت های بیمه بتوانند نقدینگی جذب کنند استفاده از ظرفیت های بورس اوراق بهادار است که این امر از طرق پذیره نویسی، افزایش سرمایه یا انتشار اوراق مشارکت،صکوک یا بدهی محقق می شود و همه این موارد زمانی حاصل می شود که شرکت ها ی بیمه در بازار سرمایه نقش پررنگ تری ایفا کنند.
رکود خرید وفروش سهام بیمه ای ها در بازار سرمایه تا جایی است که علاوه بر پایین بودن درصد سهام خرد شناور در بورس سهام های بلوکی نیز از سوی بیمه ای ها به ندرت در بازار سرمایه عرضه می شود در حالیکه بیمه گران می توانند به صورت هدفمند و برنامه ریزی شده بخشی یا تمام سهام بلوکی را واگذار یا خریداری کنند تا از این طریق علاوه بر افزایش سهام خرد شناور در بورس ، سهام عمده نیز جابجا شود و لاجرم تغییر مدیریت ها به تحول در صنعت منجر شود که این مهم طبعا زیر چتر یک بازارگردانی خردمندانه محقق می شود.
زمینه تزریق مدیران جدید به بیمه
بخشی از علل عدم تمایل بیمه گران به عرضه سهام بلوکی در بورس به ساختار شرکت های بیمه بر می گردد به طوریکه شرکت های بیمه باید با بازنگری در حساب سود و زیان مالی خود EPS واقعی تری را پیشنهاد کنند تا عملکردی بهتری را در بازار سرمایه به نمایش گذارند، بخشی نیز به نقش بیمه گران در بازار سرمایه بر می گردد به طوریکه شرکت های بیمه باید نقش پررنگ تری را در بازار سرمایه بازی کنند این دو مهم در صورتی که بازار سهام بیمه ای پرجنب و جوش باشد امکان پذیر است چرا که باعث ورود مدیرانی با نگرش های متفاوت به صنعت بیمه خواهد شد.
یکی از علل اصلی کما در صنعت بیمه آن است که مدیران این صنعت کمتر دچار تغییر شده و اغلب با نگرش های قدیمی قصد دارند عصر جدید صنعت بیمه را مدیریت کنند در نتیجه حاصلی جز آنچه اکنون شاهد هستیم در صنعت بیمه نخواهیم بود.
سهام بیمه ها در دنیا عزیزند
بدون شک در بورس های جهانی ، سهام شرکت های بیمه ای از انجایی که جزیی مهم از بازار پول است ، ارزنده است، بنابراین ارزش ذاتی سهام بیمه ای در بازار قاعدتا باید بالا باشد به شرطی که بیمه گران در بازار سرمایه تکاپوی لازم و هدفمند را به خرج دهند ضمن اینکه در درون شرکت ها نیز ساختار ها دچار تحول شود.
برای مثال ترکیب پرتفوی بیمه گران در نوع سرمایه گذاری آنها از اهمیت بسزایی برخوردار است به طوریکه بیمه گرانی که پرتفوی قابل ملاحظه ای در بیمه های عمر دارند از انعطاف پدیری بیشتری برخوردارند در مقابل شرکت هایی که ساختار پرتفوی آنان بیشتر شامل بیمه های غیر عمر است به دلیل نوسانات احتمالی شدید در میزان خسارت و تعداد خسارت از انجا که باید دسترسی فوری به نقدینگی داشته باشند ، لذا دچار محدودیت های بیشتری در سرمایه گذاری منابع هستند
به گزارش ریسک نیوز، بیمه های می توانند با اتخاذ روش های نوین بیمه ای و استفاده از ظرفیت های مختلف ترکیب ارزنده و متعادلی از پرتفوی ایجاد کنند تا در سایه این نگاه باعث جذابیت سهام بیمه ها در بازار بورس شوند.