آن چیزی که برای من مهم است گرفتن کارمزد برای خدمات فناورانه بانکی است. اینکه بانک‌ها تا امروز به‌اشتباه و به بهانه فرهنگ‌سازی و البته چشم‌وهم‌چشمی خدمات رایگان به مردم داده‌اند و این هزینه را با سودهای سنگین جبران کرده‌اند بالاخره یکجایی باید قطع می‌شد. اقدام بانک ملی با توجه به ابعاد مالی آن اقدام بزرگی نیست. تاکنون بانک‌های مختلفی برای ارسال پیامک‌های بانکی هزینه می‌گرفتند اما برای هیچ‌کدام سروصدایی به پا نشد. چند سال پیش هم که هیاهویی به پا شد که بانک صادرات برای خدمات فناورانه کارمزد می‌گیرد هم از بانک صادرات دفاع کردم و گفتم که این حق بانک است که برای خدماتی که می‌دهد پول بگیرد.
طبیعی است که اکثریت مردم با این مسئله حداقل اول کاری مشکل داشته باشند. اما فشارها بیشتر از اینکه واقعی باشد پوشالی است. متأسفانه بانک‌ها به دلیل ضعف فراوانی که در مهروموم‌های گذشته داشتند خود را در موقعیتی قرار داده‌اند که مرغ هر عزا و عروسی شده‌اند و انجام هر کار درستی در فضای فعلی بدون هزینه نخواهد بود. خوشحالم که مدیران بانک ملی پای این تغییر ایستاده‌اند. بگذارید نگاهی بیندازیم به مطالب چند رسانه در روزهای گذشته. شرق دو ماجرای بی‌ربط را به هم ربط داد. نوشت: برداشت شبانه بانک مرکزی دولت دهم از بانک‌ها بار دیگر تداعی شد: برداشت روزانه بانک ملی از حساب میلیون‌ها مشتری. شرق از قول یک حقوقدان نوشت که اقدام بانک ملی قطعاً تخلف و تصرف غیرمجاز در وجوه صاحبان حساب محسوب می‌شود و موضع اخیر بانک مبنی بر بازگشت پول به‌حساب مشتریان متقاضی به‌هیچ‌وجه رافع آثار تخلف نیست. برخی بانک را متهم به عقب‌نشینی کرده‌اند. مثلاً روزنامه جوان نوشت که بانک ملی در یک عقب‌نشینی محرز و احتمالی به دلیل ترس از کوچ سرمایه‌ها به بانک‌های دیگر اعلام کرد که هرکس از دریافت خدمات ساپتا انصراف دهد، پولی که بدون اجازه و در روز تعطیل از حسابش کسر شده است، برگردانده خواهد شد. وطن امروز هم که کلاً با بانک‌ها مشکل دارد نوشت که موج اعتراض به برداشت بدون اجازه از حساب‌ها بانک ملی را به عقب‌نشینی واداشت: نه مردم به پول زور. وطن امروز علاقه خاصی به ترکیب پول زور دارد و معمولاً به‌جای کارمزد آن را به کار می‌برد. هفت صبح هم در متنی معقول‌تر نسبت به چند موردی که ذکر شد نوشت: دعوا بر سر پنج هزار تومان ناقابل: در دعوای کارمزد ارسال پیامک‌های بانکی حق با کیست؟ نقل‌قولی هم از طهماسب مظاهری در رسانه‌ها منتشر شد که گفته بود اصل موضوع دریافت هزینه بابت خدمات ارزش‌افزوده درست است اما شکل کاری که بانک ملی انجام داده خطا بوده است.
همان‌طور که می‌بینید مقاومت‌ها در برابر تغییر زیاد است. اگر قبول کنیم که تا امروز فرهنگ کارمزد برای خدمات فناورانه بانکی در ایران جا نیفتاده آیا طبیعی نیست که تغییر فرهنگ درد داشته باشد؟ خواهش می‌کنم این ترکیب بی‌معنا و پوچ فرهنگ‌سازی را بگذاریم کنار. فرهنگ‌سازی یعنی چی؟ کی توانستیم با فرهنگ‌سازی چیزی را درست کنیم؟ تا امروز اشکال داشتیم و حالا باید درستش کنیم. بهترین و عملی‌ترین راه ممکن شوک واردکردن است. اینکه روشن‌فکر بازی درآوریم و دستی زیر چانه بگذاریم و انتقاد کنیم هیچ دردی را دوا نمی‌کند.
بهترین پاسخ به منتقدان درصد کسانی است که بعدازاین موج رسانه‌ای که راه افتاده از دریافت این خدمات اعلام انصراف خواهند داد. البته تا چند روز آینده این موضوع فراموش می‌شود و روشنفکران موج‌سوار شبکه‌های اجتماعی موضوع دیگری برای اظهار وجود خواهند یافت.