به گزارش پایگاه خبری نقدینه، فرشاد مومنی در همایش اقتصاد مقاومتی در دانشگاه رازی کرمانشاه افزود: اقتصاد مقاومتی چهارمین مفهومی است که طی 50 سال گذشته کمک کرده که مساله توسعه از یک مقوله خاص برای گروهی از کشورها تبدیل به یک مساله جهانی شود. وی با تاکید بر اینکه اقتصاد مقاومتی دارای پیچیدگی های خاصی است افزود: باید به اندازه پیچیدگی‌هایی که این اقتصاد دارد، برای آن زحمت بکشیم. مومنی تصریح کرد: در اقتصاد مقاومتی باید به دو مهم توجه ویژه داشت؛ اول اتخاذ راهبردهایی برای مهار آسیب‌ها و دوم اغتنام فرصتها و ما در اقتصاد ایران از بخش دوم اقتصاد مقاومتی یعنی اغتنام فرصتها غافل مانده‌ایم.
این استاد دانشگاه با تاکید براینکه باید عنصر اغتنام فرصتها در مفهوم اقتصاد مقاومتی مورد تاکید ویژه قرار گیرد، تاکید کرد: در اقتصادهای رانتی معمولا بزرگترین فاجعه‌ها از طریق از بین بردن فرصت ها اتفاق می‌افتد. در اقتصاد مقاومتی باید از تهدیدها هم فرصت ساخت، نه اینکه فرصتها را هم از دست داد.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه یادآور شد: از سال 1384 به بعد شاهد بی‌سابقه‌ترین جهش‌ها در بخش درآمدهای ارزی ایران در طول تاریخ این کشور بودیم و این شوکی بود که به اقتصاد ایران وارد شد که ما می بایست از آن استفاده می‌کردیم، اما نه تنها هیچ بهره‌ای از آن نبردیم، بلکه شرایط اقتصادی کشور بسیار بدتر هم شد.
وی ادامه داد: شوک بزرگ دیگری که به اقتصاد کشور وارد شد مساله تحریم‌ها بود. رییس جمهور وقت تحریم‌ها را بزرگ ترین موهبت برای کشور می‌دانست و حتی برای آن جشن هم گرفت، اما بعد از شش ماه که آثارش ظاهر شد، شاهد انشقاق در طیف متحدان دولت قبل بودیم.
این اقتصاددان برجسته با اشاره به نتایج یک پژوهش گفت: در ماه‌های میانی سال 1384خالص حساب سرمایه در ایران منفی 200 میلیون دلار بود، اما خالص حساب سرمایه در سال 1389 به منفی 25 میلیارد دلار رسید. یعنی در یک دوره کمتر از 10 ساله خروج سرمایه از ایران 125 برابر شد.
مومنی در ادامه گفت: اگر شرایط جامعه را واقع‌بینانه توصیف نکنیم و آن را عالمانه تحلیل نکنیم، دوباره گرفتار همان فاجعه‌های اقتصادی دولت‌های نهم و دهم خواهیم شد
وی با اشاره به نتایج یک پژوهش دیگر گفت: بر اساس نتایج تحقیقی در مرکز آمار ایران در سالهای 1385 تا 1391 کسری بودجه خانوارهای ایرانی 4.5 برابر شده است. براساس نتایج یک پژوهش مصرف سرانه گوشت قرمز در بین خانوارهای ایرانی در سال 1383 معادل 60 کیلو بوده که در سال 1391 به 41 کیلوگرم کاهش یافته است. همچنین مصرف شیر از 211 لیتر در سال 1383 به 134 لیتر در سال 1391 رسیده است. مصرف برنج نیز از 180 کیلو در سال 1383 به 131 کیلو در سال 1391 رسیده و مصرف سرانه نان نیز از 506 کیلو در سال 1383 به 347 کیلو در سال 1391 رسیده است.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی تاکید کرد: این شرایط در حالی است که میانه سنی جمعیت ایران هنوز کمتر از 25 سال است. یعنی 50 درصد مردم ایران در سنین رشد هستند که این کاهش مصرف خانوار آنها، علائم نگران کننده‌ای در آینده به کشور تحمیل خواهد کرد.
مومنی اظهار کرد: این همان دوره‌ای است که قرار بود نفت سر سفره‌ها بیاید. من از این شرایط به عنوان مدارای نجیبانه مردم ایران با فقر یاد می‌کنم.
وی در ادامه یادآور شد: در دوره سالهای 1386 تا 1393 بالغ بر یک هزار میلیارد دلار از طریق درآمدهای نفتی به اقتصاد ایران اضافه شده است، اما آمارها نشان می‌دهد که دراین دوره حتی یک نفر هم شاغل به کشور اضافه نشده است.
وی یادآور شد: 97 درصد پیش‌بینی‌های منتقدان اقتصادی دولت قبل درست از آب درآمد که این نشان می‌دهد دانش اقتصادی کافی در کشور وجود دارد و فقط کافی است آنها را به کار گیریم.