به گزارش پایگاه خبری نقدینه، محمد حسین ادیب معتقد است که بانک ها نمی توانند سودی که به سپرده گذار پرداخت می کنند را از وام گیرنده دریافت کنند. ریسک از وام گیرنده به بانک ها و موسسات مالی منتقل شده اما بانک ها آن را به سپرده گذار منتقل نکرده اند این روند تا ابد ادامه نخواهد داشت، دیر یا زود با انتقال ریسک به سپرده گذار، بازی خاتمه خواهد یافت.
ادیب توصیه می کند اصلاح نظام بانکی یا کاهش سود سپرده به بعد از مذاکرات موکول شود.
نظرات این کارشناس مالی را راجع به این موضوع در گفت‌وگو با تسنیم می خوانید:
آیا نظام بانکی در مسیر درست حرکت می کند ؟
حدود 4 میلیون سپرده گذار از طریق سود ناشی از سپرده گذاری زندگی می کنند ، با احتساب عائله 6/3 نفر به ازای هر سپرده گذار، نظام بانکی زندگی 14 میلیون نفر را تامین می کند که 27 درصد جمعیت 54میلیون نفری شهر ها را شامل می شود، تامین زندگی 27 درصد جمعیت شهری از طریق سود سپرده گذاری در بانکها اشتباه بوده ، تداوم آن اشتباه است و حال دیگر رها کردن آن هم اشتباه خواهد بود.
شما به گونه ای تحلیل می کنید که سودی که بانکها به سپرده گذار پرداخت می کنند همان اثر پرداخت حقوق را دارد گوئی بانکها 4 میلیون نفر حقوق بگیر دارند ؟
بانک ها 180 هزار نفر پرسنل دارند که بر اساس عملکرد نظام بانکی در بهمن ماه، هر شعبه در روز 8 چک و یک روز در میان، یک وام پرداخت می کند که گواه آن است که 80 درصد پرسنل بانک ها مازاد هستند، اگر به این تعداد 80 هزار بازنشسته نظام بانکی اضافه شود، بانک ها زندگی 4 میلیون و دویست و چهل هزار نفر را تامین می کنند .
بانک ها از چه محلی زندگی بیش از چهار میلیون نفر را تامین می کنند؟
تامین زندگی بیش از 4 میلیون نفر در ماه باید از محل نرخ بهره ای که وام گیرنده پرداخت می کند پوشش داده شود که به افزایش نجومی نرخ بهره انجامیده است.
این روند تا چه زمانی ادامه خواهند داشت؟
بانک ها نمی توانند هزینه تجهیز منابع را به وام افزوده و از وام گیرنده دریافت کنند .
شما به سوال من پاسخ ندادید ؟
یک سری از بانک ها و موسسات مالی به نقطه بحران رسیده اند یعنی نمی توانند بازی را ادامه دهند اما با توقف پرداخت تسهیلات، بازی را ادامه می دهند، به عبارت دیگر وصولی از محل تسهیلات را صرف پرداخت سود سپرده می کنند، در این قبیل بانک ها و موسسات مالی، پرداخت تسهیلات به حداقل ممکن رسیده است، در عمل یک دسته از بانک ها با قطع پرداخت تسهیلات خود را با شرایط جدید منطبق می کنند یعنی به جای بانکداری که محور آن پرداخت تسهیلات است فقط سود سپرده می دهند، دسته دوم بانک هایی هستند که با وجود توقف پرداخت تسهیلات، قادر به ادامه بازی نیستند و روزانه دچار کسری می شوند این دسته با نجومی کردن پرداخت سود سپرده، با مکش سپرده از بانک های دیگر بازی را ادامه می دهند این دسته از موسسات مالی و بانک ها در عمل ورشکسته هستند و فقط مشکل را به تاخیر می اندازند .
سود سپرده را چه کسانی تعیین می کنند ؟
اکنون سود سپرده از سوی این دسته از موسسات مالی و بانک ها تعیین می شود، یک موسسه مالی همین امروز به سپرده یک ساله سود 27 درصد و یک بانک بزرگ و سه بانک کوچک، سود 25 درصد می دهند، اینها واحد هایی هستند که در عمل ورشکسته اند و فقط مشکل را به بعد منتقل می کنند .
مصوبه کاهش سود سپرده تا چه اندازه عملی می شود؟
مصوبه کاهش سود سپرده اگر از سوی این بانک ها و موسساتی که به نقطه بحران رسیده اند اجرا شود در ظرف یک ماه به ورشکستگی آنها می انجامد و این واحد ها از نقطه بحران به نقطه اشتعال می رسند، لذا اجرای مصوبه شوای پول و اعتبار برای کاهش سود سپرده به یک بحران در نظام بانکی می انجامد لذا در عمل بوسیله بانکهای درگیر بحران اجرا نخواهد شد .
در این شرایط چه راه حلی پیشنهاد می کنید ؟
تمهید یک بحران بانکی در آستانه مذاکرات با پنج به اضافه یک مثبت ارزیابی نمی شود و توصیه می شود اصلاح نظام بانکی و یا کاهش سود سپرده به بعد از مذاکرات موکول شود در عین حال نگران نباشید مصوبه شورای پول و اعتبار به وسیله بانکهای در گیر بحران اجرا نخواهد شد.
راهکاری پیشنهادی شما چیست ؟
بانک ها قدرت خودتنظیمی دارند و نرخ هایی ایجاد می کنند ( سود سپرده و نرخ بهره ) که خود را تسویه می کنند، ریسک از وام گیرنده به بانک ها و موسسات مالی منتقل شده اما بانک ها آن را به سپرده گذار منتقل نشده اند این روند تا ابد ادامه نخواهد داشت، دیر یا زود با انتقال ریسک به سپرده گذار، بازی خاتمه خواهد یافت .
اکنون چه باید کرد ؟
ابتدا باید راهکار برای موسسات و بانک های درگیر بحران ارائه شود و بعد دستیابی این موسسات و بانک ها به منابع برای حل بحران مسدود شود. مسدود کردن راهکار هر چند غلط این موسسات بدون راه حل جایگزین، مسوولانه ارزیابی نمی شود .