همیشه تصورم بر این بوده و هست که گسترش شبکه‌ها در هر عرصه‌ای از جمله بانک‌ها باید به تسهیل و تسریع امور، کاهش رفت و آمدها، هزینه‌ها و البته ارایه خدمات بهتر به مشتری و در یک کلام تکریم ارباب رجوع منتهی شود.
اما گاه اتفاقاتی رخ می‌دهد که این باور را زیر سوال می‌برد. اگرچه در این مورد خاص مشتری و مدیران بانک‌ها و فناوری اتفاقا بی‌تقصیر بوده و این یک کاربر شبکه است که می‌تواند کار را با مشکل مواجه کند.
حالا به نمونه مشکلی که در دنیای ارتباطات و گسترش سامانه‌های بانکی برای اینجانب پیش آمد، توجه کنید.
هفته گذشته برای برداشت پول از حساب عابربانک ملی به شعبه ویلای این بانک مراجعه کردم. بعد از پر کردن فرم برداشت از حساب برای دریافت چک رمزدار و تحویل آن، متصدی شعبه گفت: متاسفانه امکان پرداخت به شما را ندارم.
با تعجب پرسیدم چرا؟ او گفت چون نمونه امضای شما در سیستم مشاهده نمی‌شود و در توضیح بیشتر گفت: در شعبه‌ای که افتتاح حساب کردید، امضای شما اسکن نشده است!
من که تعجب کرده بودم گفتم از کی تا به حال امضا از صاحب امضا مهمتر شده است. بنده که حی و حاضر جلوی شما ایستاده‌ام، مدارک هویتی هم که ارایه داده‌ام پس حالا مشکل نبود امضای من باید بنده که صاحب آن امضا هستم را دچار مشکل کند؟!
از آنجا که صبح اول وقت بود، داخل شعبه نیز کسی نبود و صدای ما توسط سایر همکاران شنیده می‌شد. متصدی گفت: بسیار خب شما می‌توانید با معاون شعبه صحبت کنید تا مشکل شما حل شود. سرم را بلند کردم که ببینم معاون شعبه کیست، که از دور با صدای بلند گفت: نه نمیشه!
بعد هم سرش را به سمت دیگری چرخاند، که زحمت از دست دادن انرژی برای مکالمه را هم به خود ندهد.
به متصدی گفتم خب به نظر شما منطقی است من که الان به فوریت به پول نیاز دارم، حالا لنگ امضای خودم باشم! متصدی هم گفت معاون نپذیرفتند و شما هم سوار یک موتور شوید به سرعت می‌توانید بروید بانکی که افتتاح حساب کرده‌اید و...
القصه، بنده به شعبه اصلی خودم مراجعه کردم و بعد از تذکر به رییس شعبه در خصوص چرایی این سهل‌انگاری و بروز این مشکل، به شکل ویژه‌ای مورد محبت قرار گرفته و ظرف 5 دقیقه فرم ثبت‌نام جدیدی پرکردم و مساله حل شد.
آنجا بود که بعد از کاهش عصبانیتم، متصدی شعبه گفت: همکاران ما کم لطفی کرده‌اند چون می‌توانستند همین کار را داخل همان شعبه برای شما انجام داده و نمونه امضای شما را در اختیار ما نیز قرار دهند.
به هر حال این ماجرا گذشت و من ماندم که اگر بهترین، به روزترین و سنگین‌ترین هزینه‌ها هم برای ارتقای سیستم‌های ارایه خدمات از راه دور و ایجاد شبکه‌های مختلف نیز انجام شود، فردی همچون معاون شعبه مذکور می‌تواند به راحتی، تمام این سرمایه‌گذاری‌ها را بی استفاده گذاشته، مشتری را تکریم نکرده و من را همچنان به دنبال امضای خودم از یک سوی شهر به سمت دیگر شهر حواله دهد.
امید آنکه مسوولان ذیربط در بانک ملی به منظور جلوگیری از برخوردهایی از این دست، مسوولیت این معاون شعبه را مجدد به ایشان خاطر نشان کرده تا موجبات سلب آسایش و .ناراحتی مشتریان خود را فراهم نیاورند.
منبع عصر‌ارتباط