به اوراق بهادار ارزی یکی از شیوههای نوین تامین مالی در سطح بینالمللی است که در گذشته توسط کشورهای مختلف مورد استفاده واقع شده است. استفاده از ظرفیت این اوراق میتواند به تقویت زیرساختها و اجرای طرحهای عمرانی در کشور و نیز کاهش اتکا به درآمدهای نفتی کمک کند و زمینه حضور فعال ایران در بازارهای سرمایه بینالمللی را فراهم کند. در این راستا وجود یک چارچوب قانونی مناسب، نقش ویژهای در موفقیتآمیز بودن این امر و ایجاد وجهه و اعتبار کافی برای ناشران داخلی در عرصه بینالمللی خواهد داشت.
قانون حاکم بر اوراق ارزی، شامل نظام قانونی است که قرارداد بر پایه آن منعقد و اجرا میشود و حقوق و تکالیف طرفهای قرارداد و نحوه اجرای آنها را تعیین میکند. این قانون، روابط بین ارکان مختلف اوراق و سازوکار حل و فصل دعاوی در صورت بروز اختلاف و نیز حوزه قضایی دارای صلاحیت رسیدگی را مشخص میکند.
تا زمانی که یک کشور و ناشران آن در بازار داخلی اقدام به انتشار اوراق میکنند، مقررات حاکم بر قرارداد براساس قوانین داخلی آن کشور تعیین میشوند و باوجود اهمیت چارچوب حقوقی، حساسیت کمتری در مورد آن وجود دارد. ولی وقتی که دولت یک کشور یا شرکتها و بنگاههای اقتصادی آن در بازار بینالمللی اقدام به انتشار اوراق و جذب سرمایه میکنند، اهمیت چارچوب حقوقی و قانون حاکم بهمراتب بیشتر خواهد بود. از این رو دقت در انتخاب قانون حاکم برای یک قرارداد ارزی، نقش مهمی در پیشبرد برنامه انتشار و توسعه بازار اوراق دولتی و شرکتی بینالمللی دارد.
در رابطه با انتشار اوراق بهادار اسلامی (صکوک ارزی) در سطح بینالمللی، نحوه تشکیل واسط، نوع انتقال مالکیت و مفهوم تراست (بهویژه در داراییهای دولتی)، سازوکار نکول و ورشکستگی و وثیقهگذاری از جمله مواردی است که در چارچوب حقوقی مدنظر قرار میگیرد و انتخاب رویکردهای مختلف در قانون حاکم میتواند تفاوتهایی را در این زمینهها ایجاد کند.
دو نظام حقوقی ، رومی-ژرمنی (مدون) و نظام کامنلا (قانون انگلستان)در حال حاضر به عنوان مهمترین نظامهای حقوقی مطرح هستند . بسیاری از معاملات اوراق بهادار اسلامی در سطح بینالمللی بر اساس قانون انگلستان یا قانون آمریکا (نیویورک) انجام میشود. زیرا این قوانین برای سرمایهگذاران بینالمللی آشناست و در سطح بینالمللی پذیرش خوبی دارد. برخی کشورها همانند عربستان نیز از «شریعت» به عنوان قانون حاکم استفاده میکنند؛ که به دلیل ابهامها و عدم اطمینان درباره اجرای این نظام حقوقی، استفاده از آن چندان متداول نشده است.
ورود ایران به صورت فعال در عرصه بازار اوراق ارزی در سطح بینالمللی، علاوه بر در نظر گرفتن ملاحظات مالی و عملیاتی، مستلزم انتخاب رویکرد مناسب در زمینه چارچوب حقوقی و قانون حاکم بر قرارداد است. در این راستا توجه به نکات ذیل به منظور استفاده بهتر از ظرفیت این بازار ضروری خواهد بود:
- مناسب است در قوانین مربوط به انتشار اوراق بهادار در بازار پول و سرمایه کشور، به طور خاص به سازوکار تعیین چارچوب حقوقی و قانون حاکم بر انتشار صکوک پرداخته شود و مواد لازم در قوانین بالادستی همچون قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران گنجانده شود.
- مناسب است نهادهای مقرراتگذار در بازار پول و سرمایه کشور (بانک مرکزی و سازمان بورس و اوراق بهادار) با همکاری متقابل باهم و نیز با دستگاههایی همچون سازمان سرمایهگذاری خارجی و کمکهای اقتصادی و فنی ایران، کمیته مشترکی برای تسهیل بسترهای حقوقی انتشار اوراق ارزی بینالمللی تشکیل دهند تا فرایند تقویت زیرساختهای حقوقی با سرعت و هماهنگی بیشتری انجام گیرد.
- از آنجا که قانون انگلستان در بازارهای بینالمللی از پذیرش و اقبال بیشتری برخوردار است، پیشنهاد میشود اوراق منتشره از سوی ایران، در ابتدا در چارچوب این قانون انتشار یابد. در عین حال به دلیل برخی مشکلاتی که این قانون از جهت انطباق با شریعت دارد، بهتر است به تدریج با همکاری کشورهای اسلامی، چارچوب حقوقی استانداردی مبتنی بر قواعد شریعت طراحی و به کارگرفته شود. همچنین استفاده از فرایندهای جایگزین مانند «داوری» (حکمیت) میتواند به عنوان یک راهکار موثر در زمینه حل دعاوی احتمالی در چارچوب قرارداد اوراق در نظر گرفته شود. در این راستا باید ظرفیت قانونی به صورت مشخص در مقررات ایجاد شود تا اطمینان لازم برای سرمایهگذاران و ناشران فراهم شود.
- پیشنهاد میشود دستگاههای ذیربط همچون بانک مرکزی و سازمان بورس و اوراق بهادار، از طریق انعقاد تفاهمنامهها و قراردادهای مشترک با کشورهای پیشرو در زمینه انتشار اوراق بینالمللی و نیز موسسات بینالمللی فعال در این زمینه همچون هیئت خدمات مالی اسلامی و سازمان حسابداری و حسابرسی موسسات مالی اسلامی، ضمن انتقال تجارب مشترک در زمینه چارچوب حقوقی و قوانین حاکم بر انتشار صکوک، زمینه استانداردسازی و ارتقای زیرساختهای قانونی و حقوقی برای انتشار اوراق بینالمللی را فراهم سازند.
* صاحبنظر پولی و بانکی