بالاخره شورای عالی بیمه نرخ سود بیمه های عمر اندوخته ساز را کاهش داد. به نظر می رسد صنعت بیمه همواره با نگاهی به میزان سود تعیین شده در بانک ها اقدام به تعیین بهره ذخایرریاضی بیمه های عمر می کند.
بالاخره شورای عالی بیمه نرخ سود بیمه های عمر اندوخته ساز را کاهش داد. به نظر می رسد صنعت بیمه همواره با نگاهی به میزان سود تعیین شده در بانک ها اقدام به تعیین بهره ذخایرریاضی بیمه های عمر می کند.
میزان سود قبلی در سه دوره پنج ساله که به طور پلکانی به ترتیب 18_15_10_درصد تعیین و کاهش می یافت مقارن با شرایطی بود که در بانک ها به سپرده های بالای میلیاردی حتی سودهای 24در صدی هم داده می شد. لذا فاصله سود دریافتی شرکت های بیمه تا سود پرداختی بسیار متفاوت و تعجب برانگیز بود. البته شاید پاسخ داده شود که شرکت های بیمه مازاد درآمد خود را تحت عنوان سود پیش بینی یا سود مشارکت به بیمه گزاران یا ذینفعان بیمه های عمر باز پرداخت می کنند یا اینکه مگر چند درصد از سرمایه و ذخایر ریاضی شرکت های بیمه در سپرده گذاری بانک ها گذارده می شد که این ایراد گرفته می شود !؟!؟
البته اگر چنانچه شفاف سازی در مورد نحوه سرمایه گذاری ذخایر ریاضی و فنی شرکت های بیمه و تسهیم درصدهای این ذخایر در انواع سرمایه گذاری تعیین شده در آیین نامه ذیربط مشخص شود آن گاه می توان دقیق تر به تحلیل پرداخت اما آنچه مسلم و غیر قابل انکار است وابستگی مستقیم میزان سودهایی که برای بیمه های عمر تعیین می شود با روند سود تعیین شده در بانک ها است. در هر حال همواره یک فاصله پیش بینی شده بین سود دریافتی شرکت های بیمه با سود پرداختی به ذخایر بیمه گزاران وجود دارد!
البته شاید توجیه سازمان ناظردراجرای این گونه سیاست حفظ توانمندی و جلوگیری از کاهش توانگری شرکت های بیمه باشد .لذا ملاک قراردادن میزان سود پرداختی بانک ها به سپرده گذاران برای تعیین سود بیمه های عمر اندوخته ساز از سوی شورای عالی بیمه را این گونه توجیه کرد که مناسب و ملموس ترین شاخص قابل رویت در بین چند فرصت سرمایه گذاری ذخایر ریاضی همین میزان سودهای بانکی در اقتصاد کشور است!
در هرحال وظیفه شورای عالی بیمه تنظیم و هدایت بازار بیمه است و حفظ حقوق بیمه گزاران و حمایت از توانگری و تداوم فعالیت شرکت های بیمه از وظایف سازمان ناظر است .
گرچه از حیث فرصت های رقابتی با بیمه های اندوخته ساز با توجه به میزان پرداخت حق بیمه سالانه بیمه گزاران و نوع اجرای قراردادهای بیمه عمر فقط سپرده های بانک ها رقیب بالفعل محسوب میگرددند و از حیث سایر پوشش های بیمه ای متصل به پوشش اندوخته ساز بیمه نامه عمر بی همتا است اما به نظر می رسد چنانچه به این پوشش ها خدمات تکمیلی دیگر و به طور کلی بیمه جامع تمام خطر خانواده اضافه شود و سطح مطلوبیت و مزیت رقابتی آن ارتقا یابد این میزان کاهش سود که قطعا تاثیر منفی در سرمایه نهایی تک تک بیمه گزاران دارد منتفی خواهد شد. متاسفانه کاهش ارزش پول در طی چند دهه گذشته همواره نقطه ضعف این پوشش بیمه ای در کشورمان بوده و هرگونه کاهش سود پوشش های بیمه عمر اندوخته ساز با هر سیاست و تحلیلی چه درست و چه اشتباه موجب عدم استقبال بیمه گزاران خواهد شد. به نظر می رسد تنها راه افزایش استقبال همان طراحی و عرضه پوشش های تمام خطر و نیز محصولات مستمری مادام العمر و مستمری تکمیلی باشد.
سیاست تک خطی بازی با نرخ سود و تداوم فروش یک محصول بدون تجدید نظر در اصلاح و بروز رسانی پوشش ها پاشنه آشیل بیمه های عمر اندوخته ساز است که انشاالله شورای عالی بیمه بدان توجه کند. وظیفه انجمن های کارشناسی و صنفی بیمه است تا با مطالعات لازم این نوآوری ها را برای رونق بازار بیمه در این پرتفوی درخواست و مطالبه کنند.
*کارشناس بیمه