به گزارش پایگاه خبری نقدینه به نقل از آیین، امبیز پیکارجو عضو انجمن حرفه ای صنعت بیمه، در ابتدای سخنان خود در ششمین نشست شورای گفتگو رسانه و صنعت بیمه، به عوامل داخلی و خارجی تهدیدکننده صنعت بیمه اشاره کرد و گفت: حساسیت پذیری شرکت های بیمه از صنعت بیمه، درجه بلوغ و عمر قوانین و مقررات، نقش ناظر و ضمانت اجرایی، درونگرایی صنعت، درجه حساسیت نسبت به بازار و وضعیت رقابت و قیمت گذاری، عوامل خارجی موثر بر روند توسعه صنعت بیمه هستند.
وی در ادامه اظهار داشت: در گذشته بیمه گران حق بیمه را محاسبه و تعیین و بیمه گذاران روی نرخ حق بیمه نقش نداشتند و بیمه گران، با استفاده از تعرفه و محاسبه ریسک نرخ تعیین می کردند. با ورود بخش خصوصی و برداشته شدن تعرفه ها بدون وجود علم و تخصص محاسبه ریسک، نهادهای محاسبه ریسک و زیرساخت های محاسبه ریسک، با خلاء دانش محاسبه ریسک، ضمانت اجرایی، ساختار تعیین و ابلاغ و تصویب آن مواجه شدیم و از طرفی دیگر به سبب تعدد ورود شرکت هایی که به دنبال استفاده از پورتفوی موجود بودند و نمی خواستند از طریق مزیت های رقابتی خود آن را بدست بیاورند، در طول این سال ها پوشش جدید بیمه ای نداشته ایم.
عدم وجود محصولات جدید در صنعت بیمه
پیکارجو با بیان اینکه هدف همه ی رشته های بیمه ای یکی است و تنها نام آن متفاوت است، گفت: پوشش هایی با عنوان محصول جدید مطرح می شوند که در نهایت خصایص جدید بودن کمتر در آن مشاهده می شود. امروز بیشتر محصولات ما جدید نیست در حالی که درجه رقابت پذیری و تولید محصول جدید تحت مفهوم تئوری سختی و نرمی بازار در این خصوص بسیار مهم است و این شاخص سطح رقابتی یا درجه بلوغ رقابتی بازار را تعیین می کند.
وی افزود: هرچه بازار به سمت نرمی حرکت کند، دانش محورتر و دانش بنیادتر، سازمان ها چابک تر و تحرک سرمایه بهتر و راحت تر خواهد بود و محصول جدید در این بازارها به معنای واقعی کلمه تولید می شوند و قیمت گذاری ها عادلانه است در صورتی که بازار هرچه به سمت سختی حرکت کند، عکس قضیه رخ داده و به انحصار می انجامد.
پیکارجو با اشاره به اینکه درجه حساسیت بازار جزو درجه بندی حرفه ای و در گروه عوامل خارجی قرار می گیرد، اظهار داشت: وقتی شرکت های بیمه درجه بندی و رتبه بندی شوند، برای کسب جایگاه های بالاتر رقابت می کنند.
وی اضافه کرد: برخی عوامل داخلی در توسعه صنعت بیمه موثر هستند که عبارتند از سهامداران، مدیریت، نیروی انسانی، سرمایه، ساختار و تکنولوژی یا همان ICT.
تاثیر سهامداران بر شرکت های بیمه
عضو انجمن حرفه ای صنعت بیمه با تاکید بر اینکه معمولاً سهامداران در صنعت بیمه هرچه قوی تر و مقتدرتر باشند، بیشتر به سمت captive می روند و اگرچه این شرکت ها جزو چرخه انتقال ریسک هستند اما ذات کامل شرکت بیمه توسعه یافته را ندارند. تصریح کرد: «کپتیو» ها شرکت هایی هستند که هم خانواده بیمه هستند اما تنها ریسک های سهامداران را پوشش می دهند، با بررسی حجم پورتفوی شرکت های بیمه می توان درجه کپ تیو بودن آن ها را در بازار مشخص کرد.
وی افزود: در بازارهای جهانی کپ تیو خصیصه مثبتی برای شرکت های بیمه اتکایی نیست و لذا بیمه های اتکایی برای پرداخت نرخ اتکایی به درجه کپ تیوی شرکت های بیمه نگاه می کنند، زیرا خسارت های ارفاقی زیادی به بیمه گذار(سهامدار) داده می شود که هزینه عملیات را زیاد می کند و لذا باید نرخ بهره پایین تری به او داده شود. مصادیقی وجود دارد که کپ تیوها هزینه های بیش از حد نرمال را به شرکت های اتکایی وارد می کنند. هرچه درجه کپتیوی بالاتر برود بیش از آنکه برای جامعه مفید باشد، برای سهامداران مفید است که این مساله بر توسعه یافتگی یا عدم توسعه یافتگی شرکت های بیمه اثرگذار است.
عدم وجود ارتباط موثر بین سرمایه و کیفیت عملکرد شرکت های بیمه
پیکارجو سرمایه را نیز یکی از موارد داخلی موثر بر روند توسعه صنعت بیمه قلمداد کرد وگفت: وقتی به صورتحساب سود و زیان شرکت های بیمه نگاهی نقادانه بیاندازیم، فارغ از نقص قانون و مقررات، استاندارد حسابداری و حسابرسان که بعضا اعمال نظر دقیق نمی کنند؛ رابطه ای را نمی توان بین سرمایه و بیمه گری پیدا کرد که دراصطلاحا به آن عدم وجود ارتباط موثر بین سرمایه و کیفیت عملکرد شرکت های بیمه گفته می شود.
عضو انجمن حرفه ای صنعت بیمه با بیان اینکه برخی از شرکت های بیمه سرمایه های بسیار بالایی دارند اما سرمایه آن ها لزوما در خدمت بیمه گری آن ها نیست، بیان کرد: باید توجه کرد چقدر از سرمایه صرف فعالیت اصلی شرکت بیمه، می شود. شاید بسیاری از شرکت های بیمه بگویند که اگر بخش فنی ما کمتر عمل کند و از سرمایه گذار سود بیشتری حاصل شود، نفع بیشتری می بریم و البته شرکت بیمه هایی هم هستند که عقیده دارند که عملیات بیمه گری قسمتی از سود سرمایه گذاری را از بین می برد.
وی در ادامه افزود: اگر به صورت سود و زیان شرکت های بیمه نگاه کنیم معمولا هزینه های پرسنلی و اداری زیر سود بیمه گری آمده است و بیشترین سهم سود بیمه نیز مربوط به این عملیات گسترده است معمولاً هزینه اداری پرسنل جزء اصلی عملیات های بیمه گری است که 95 درصد سود این عملیات ها را به خود اختصاص می دهد. لذا در واقع سود سرمایه گذاری به شرکت ها بسیار کمک می کند.
رکود جریان خدمات بیمه ای و پرداخت خسارت را دچار اخلال می کند
پیکارجو با اشاره به اینکه در شرایط رکود، ریسک بیمه گذارها کم می شود و به تبع آن رقم های حق بیمه نیز کم می شود، اظهار داشت: این وضعیت موجب کاهش نقدینگی شرکت ها شده و در ادامه شرکت ها نمی توانند در سر رسید های مقرر حق بیمه خود را پرداخت کنند که این مساله خود به تنهایی یک ریسک را بر شرکت بیمه وارد می کند. زیرا شرکت های بیمه از ناحیه ذخایر خود سرمایه گذاری می کنند و عدم نقدینگی، جریان خدمات بیمه ای و پرداخت خسارت را مختل می کند و از طرفی هم حق سرمایه گذاری آن کاهش می یابد.
وی متذکر شد: موضوع مورد توجه در خصوص سرمایه بیمه ای، عدم وجود ارتباط موثر بین سرمایه و کیفیت عملکرد بیمه ای است زیرا سرمایه‌ی بیشتر باعث می شود توانگری شرکت های بیمه افزایش پیدا کند اما کیفیت این سرمایه نیز بسیار مهم است و اینکه چقدر از آن در خدمت توسعه ی فعالیت قرار می گیرد.
عضو انجمن حرفه ای صنعت بیمه در ادامه با اشاره به بحث ساختار در شرکت های بیمه ای گفت: به نظر من ساختار در صنعت بیمه بسیار مغفول مانده است و مدیران شرکت ها را بر اساس سلیقه و توانمندی خود اداره می کنند، لذا از لحاظ فعالیت مدیریتی با هم متفاوت اما از نظر چارت سازمانی شبیه هم هستند.
عدم کارآمدی نرم افزارهای رایانه ای صنعت بیمه
وی همچنین در نقد نرم افزارهای رایانه ای موجود بیمه گفت: آیا نرم افزارهای موجود چابکی لازم را برای نمای جدید تولید شده دارند، آیا می توانند خود را با نوآوری هایی که از طرف شرکت های بیمه در روش و نوع و مداخل فروش ارائه می شد، هماهنگ کنند. آیا می توانند تغییرات جدید که در جهت بهبود یک رشته بیمه ای، عامل های کنترلی و اطلاعاتی بیشتر که به آن اضافه می شود را به سرعت ایجاد کنند؟ آیا دیتابیس می تواند برای تغییرات جدید و ماهوی در جهت بهبود یک رشته بیمه ای یا عامل های کنترلی و اطلاعاتی بیشتر فضایی ایجاد کند و آیا آن دیتابیس ایجاد شده قابلیت دیتا ماینیگ را دارد؟
پیکارجو توضیح داد: در حال حاضر به دلیل عدم یکپارچگی نرم افزارهای بیمه ای، مالی، بازاریابی و ... شرکت ها برای ادغام با اطلاعات با مشکلاتی مواجه می شوند و مشکلات تبدیل داده ها زیاد است.
شرکت های بیمه مدل مدیریتی ندارند
عضو انجمن حرفه ای صنعت بیمه گفت: به نظر می رسد مدل مدیریتی نداریم، شرکت های ما بیزینس پلنت ندارند اما بیزینس مدل ندارند و این به دلیل نداشتن مدل مدیریتی است. هر مدیری می خواهد بر اساس مدل خودش مدیریت کند در صورتی که باید شرکت ها دارای برنامه های مدونی باشند که برنامه ها برای تحقق آن مدل و هدف انجام شود.
وی تصریح کرد: کمتر شرکتی وجود دارد که مدل مدیریتی داشته باشد این در حالی است که مدل واحد مدیریتی برای شرکت ها بسیار مهم است، زیرا تغییر استراتژی ها، شرکت را به سرعت مستهلک می کند و هزینه بالایی در این خصوص هدر می دهد.
عوامل بهینه سازی پورتفوی بیمه
پیکارجو با بیان اینکه ممیزی پورتفوی مشخص می کند که مدیریت ریسک یک شرکت در جذب و هدایت انواع و اقسام ریسک ها چقدر موفق بوده است. اظهار داشت: مدیریت پورتفوی بهینه، بر ریسک اقتصادی شرکت موثر است. لذا پورتفوی محوری و ریسک محوری باید جزیی از یک فرایند باشند.
عضو انجمن حرفه ای صنعت بیمه چهار فاکتور توازن، تعادل، تقارن و تعامل را عوامل بهینه ساز پورتفو دانست و گفت: تقارن یعنی پورتفو به رشته های خاص بیمه وابسته نباشد .
وجود انتصابات غیر حرفه ای و نبود گردش نخبگان در صنعت بیمه
وی اظهار کرد: یکی از مشکلات بیمه عدم تطابق ساختار نیروی انسانی با ساختارهای موجود، انتصابات غیر حرفه ای که موجب شده مدیران قدرت ریسک پذیری نداشته باشند، عدم شناسایی و گردش نخبگان است.
پیکارجو با بیان اینکه استفاده از تخصص و توجه به آینده شغلی نیز در این حوزه کمتر مشاهده می شود، گفت: در برخی شرکت های خصوصی همان مدیران دولتی مشغول کار هستند و نسل جدیدی وجود ندارد. لذا شرکت ها بیشتر به صورت شبه دولتی اداره می شوند.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه باید روی نیروی انسانی سرمایه گذاری کنیم، خاطر نشان کرد: علیرغم رشد سریع بخش خصوصی، نیروی انسانی متخصص به این سرعت رشد نکرد.
عقب ماندگی تخصص از تعداد شرکت های بیمه
وی با اشاره به اینکه تخصص از تعداد شرکت های بیمه در بازار جا مانده است، ادامه داد: نیروهایی استخدام می کنیم که دانش دارند ولی وقت و شرایطی برای تخصصی کردن آن ها نمی گذاریم.
پیکارجو عقلانیت در تولید یک محصول را لازمه موفقیت آن محصول دانست و عنوان کرد: زمانی که می خواهیم یک محصول جدید طراحی کنیم باید ببنیم آیا متناسب با تقاضا طراحی و عرضه می کنیم.
ضعف در روند آموزش نیروی انسانی شرکت های بیمه
وی با تاکید بر لزوم استاندارد شدن تخصص ها تصریح کرد: باید به نیروهای انسانی بینش بیشتری داده شود که در این خصوص به یک متولی و نظام آموزشی احتیاج است اما در حال حاضر شرکت های بیمه به صورت پارتیزانی این فعالیت را انجام می دهند. جذب نیروی انسانی متخصص موجب کاهش هزینه ها، جذب نماینده بهتر و برنامه ریزی و بودجه بندی بهتر در شعبه می شود و همچنین می توان مدیر عقلایی تری داشت و در تیم سازی ها موفق تر شد.