چرا خدمات بیمه در ایران توسعه نیافته و کماکان سنتی است ؟

همه اشخاص و سازمانها در طول زمان دچار تغییرات میگردند . بسیاری از مشاغل بعلت جایگزین شدن محصولات جدید و تغییر الگوی مصرف در همین دو سه دهه اخیر از رده خارج شدند و بسیاری از مشاغل بناچار شروع به اصلاحات در درون خود و انطباق با شرایط نوین جهانی نمودند و بسیاری از مشاغل جدید با توجه به رشد تکنولوژی پدید آمدند .

در بین همه مشاغل ، اهمیت و نیاز جامعه بشری به خدمات بیمه و بیمه گری هر روزه بیشتر و با اهمیت تر میگردد .

اگر به سیر تحول بیمه گری از قرن پانزدهم میلادی در اروپا تا به امروز نگاه کنیم ، متوجه تغییرات فراوان در این صنعت میگردیم.

در ابتدای رونق گرفتن خدمات بیمه گری به این فعالیت همچون یک فعالیتی که آنرا به یک نوع # '' شرط بندی '' تشبیه مینمودند ،و بهمین دلیل در مقاطعی از زمان مخالفت هایی از سوی روحانیون کلیسا با آن میشده اما رفته رفته ،همه انسانها در یافتند که بیمه گری یک نوع ''تعاون'' است که در واقع آثار زینبار حوادث و خسارتها توسط اشخاص دارای تخصص با جمع آوری منابع مالی در جامعه کنترل و هدایت و توزیع میشود.

مفهوم بیمه گری تا اینجا به عنوان مباحث نظری موردقبول همه جوامع و صاحبان اندیشه قرار گرفت ،اما طی چند دهه گذشته کیفیت فعالیت بیمه گری و روشهای خدمات رسانی آن به لحاظ تغییرات وسیع در زندگی انسانها و در فرهنگ و روابط اجتماعی جوامع بشری و رشد دانش مدیریت ،از خدمات تک وجهی مبتنی بر نگرش مدیریت ''صندوقی '' ابتدا به تدریج و در دو سه دهه اخیر به سرعت تغییر یافته است.

بیمه گری در رشته های مختلف کاملا تخصصی شده و رابطه بین شرکت های بیمه با بیمه گذاران از یک رابطه ساده [ دریافت حق بیمه و پرداخت خسارت در زمان حادثه و یا دریافت حق بیمه و پرداخت مستمری در سالهای بازنشستگی ] تغییر پیدا کرد و تبدیل به یک رابطه مبتنی بر حفظ منافع مشترک و بلند مدت گردیده ،در این رابطه شرکت های بیمه از اینکه یک صندوق خدمات مالی محض باشند تبدیل به نهادهای #مشاوره مدیریت ریسک و سازمانهای تامین کننده خدمات و حافظ منافع بیمه گذاران و یاوران توسعه ملی در جوامع پیشرفته تبدیل شده اند.

اما متاسفانه بنا به دلایل مختلفی خدمات بیمه گری در ایران کماکان و هنوز در همان سطح و سبک صندوقی باقی مانده و در این نوع کار هم قابلیت های خویش را توسعه نداده است .

مشکل اصلی صنعت بیمه کشور ما در کجاست ؟؟؟که هنوز نتوانسته از روشهای سنتی به روشهای نوین و کار آمدتر تغییر یابد !؟

اگر فقط یکبار، یک همایش برای یافتن پاسخ همین سوال تشکیل شود و بدون بالا و صدر نشینی همچون گذشته کسانی که خود مسول سنتی ماندن و در جازدن این صنعت هستند و از تکرار مکررات حرفها و ایده های قدیمی ممانعت بعمل آید ،با تحقیق و بررسی دقیق و بهره گیری از تجربه و دانش نسل جوانتر علل و ریشه های ناتوانی صنعت بیمه در مشارکت توسعه اقتصادی فردی و بنگاهها و برقراری ارتباط دوسویه بین بیمه گذاران و شرکت های بیمه بر مبنای منافع دراز مدت بحث و بررسی شود ،بدون شک میتواند در پیدا شدن راهکارها و ایجاد شرایطی که صنعت بیمه ظرفیت مشارکت در توسعه اقتصادی کشور سهمی شایسته را ایفا نماید ،دستیابی خواهد شد .

اما بر عکس تا زمانیکه هلدینگ های بزرگ بدنبال تاسیس شرکت های کپتیو بیمه و یا کارگزاری هستند و تا زمانیکه چرخش سریع مدیریتی و عدم امنیت شغلی مدیران و کارشناسان مجرب و با دانش در صنعت بیمه از سوی سهامداران حاکم است و هر کسی با خواندن دو سه جزوه و شرکت در چند جلسه تبدیل به بیمه شناس میشود و بدین ترتیب شغل بیمه گری تا پایین ترین حد ممکن تنزل یافته شده در اذهان مدیران کشور تلقی میشود و تا زمانیکه رابطه مالی غیر متعارف بین برخی شرکت های بیمه در برخی از پرتفوهای بیمه گذاران بزرگ برقرار باشد و امتیاز دهی مالی و نرخ شکنی ملاک تبادلات بیمه ای و عرضه و تقاضا محصولات بیمه ای باشد و تا زمانیکه اخلاق حرفه ای در صنعت بیمه محلی از اعراب نداشته باشد و مهمتر از اینها تا زمانیکه قانون بیمه و بیمه گری ،ساختار سازمانی و اجرایی صنعت بیمه مطابق شرایط امروز تغییر نیابد ،همه صد در صد مطمین باشید ،صنعت بیمه قادر به برون رفت از این سبک فعالیت و نحوه خدمات رسانی و چمبره سنتی #'' مدیریت صندوقی '' بیرون نخواهد رفت.

هرگز ازماشین فورد ۱۹۲۰نمیتوان انتظار سبقت و بردن مسابقه از بنز مدل ۲۰۱۸را داشت.

*کارشناس مطالعات ریسک و بیمه

https://naghdineh.ir/page/36115/

لینک مطلب :