نقدینه- تفاوت شغلی نمایندگی بیمه با سایر مشاغل خدماتی در این است که سایر صاحبان مشاغل خویش فرما شخصا و به تنهایی تولید کننده خدماتی هستند که به مردم ارایه میدهند و بدین کاملا به کیفیت و سطح خدمات خود واقفندو مسولیت از نقطه صفر تا صد شغلی آنان بر عهده خودشان است .مشاغلی همچون دندانپزشکی ,آرایشگری ,وکالت دادگستری و...اما در شغل نمایندگی بیمه این موضوع صدق نمیکند .
زیرا در شغل نمایندگی بیمه تولید کننده خدمات و پرداخت کننده خسارتهای بیمه ای و بطور کلی تصمیم گیرندگان اصلی اشخاص دیگری هستند .نماینده از یک فرآیند چند مرحله ای فقط در یکی دو بخش حضور فعال و نقش اساسی را ایفا میکند و در مابقی بخش های فرآیند عملیات بیمه گری تقریبا نقشی ندارد .البته این نقش نداشتن نه ایرادی به نماینده بیمه است و نه از نقاط ضعف ایشان میتواند تلقی شود
اما نکته اساسی که در این یادداشت تلاش به طرح آن میرود اینست که در زمان معرفی خدمات شرکت بیمه توسط یک نماینده به دوستان ,اقوام و بیمه گذاران جدید ,تا چه اندازه لازم است به بیمه گذاران قول حمایت و خدمات دهی به آنها به نیابت از طرف شرکت بیمه در زمان بروز حادثه و خسارت بدهد ؟
تجربه نشان داده که عملیات بیمه گری و نحوه پذیرش ریسک و صدور بیمه نامه ها و نیز روش های ارزیابی و رسیدگی به خسارتها در شرکت های بیمه ربط مستقیم به تجربیات ,سبک و بینش و میزان سواد مدیریتی مدیران و کارشناسان شرکت های بیمه دارد. و با تغییرات مدیریتی در شرکت های بیمه که در بازار بیمه کشور ما بسیار هم رواج دارد,چه بسا موانعی در راه صدور انواع بیمه نامه و یا پرداخت خسارت بوجود آورند که با قول های داده شده در زمان جذب بیمه گذاران ابدا همخوانی نداشته باشد.
و یا برعکس با تغییر مدیریت در یک شرکت بیمه در روند صدور بیمه نامه ها و پرداخت خسارتها بقدری تسهیل و تسریع ایجاد شود که نماینده بیمه در مقابل بیمه گذاران خویش سرافراز گردد.!!!!!
در این یادداشت تمرکز نگارنده بر انتقال این مفهوم است که اصولا با توجه به مفاد مواد مربوط به شغل نمایندگی در آیین نامه شماره 75و در عرف شغلی نمایندگان بیمه ,چه نوع ادبیات و تا چه میزان اطمینان خاطر دادن به بیمه گذاران توسط نمایندگان بیمه منطقی ,اخلاقی و منطبق بر مسولیت های شغلی ایشان است ؟
بعنوان مثال اگر در بیمه های عمر اندوخته ساز که حداکثر بهره متعلقه در سه سال اول قرارداد 16 درصد از سوی شورایعالی بیمه تعیین گردیده و شرکت بیمه برای افزایش فروش تعداد بیشتر بیمه نامه تحت عنوان سود پیش بینی رقم در صد سود بسیار بیشتری را اعلام میکند ,آیا نماینده هم بر این رویه برای رسیدن به کارمزد میباید اقدام نماید !؟
حتی با دوستان و وابستگان خود ؟
آیا اطمینان دارد که شرکت بیمه در طی سالهای بعد امکان پرداخت چنین سودی بیشتراز سود تعیین شده از سوی بیمه مرکزی را دارد ؟
اگر اطمینان دارد ,بر اساس چه تحلیل است و اگر اطمینان ندارد پس طبیعتا نمیبایست از این شیوه پیروی کند ؟
در بیمه های اموال نیز اطمینان خاطر دادن به بیمه گذاران با صدور بیمه نامه بدون تاکید اجرای وظایف و تکالیف قانونی بیمه گذاران در قبل ,حین زمان اعتبار بیمه نامه ها و زمان خسارت در واقع اتکای بی دلیل به ایفای تعهد بیمه گری است که شرایطش در هر دوره دستخوش تغییر است .توجه به این نکات توسط نمایندگان در واقع توجه به اصول اخلاق حرفه ای تلقی میشود .
مجددا هر نماینده میباید از خود بپرسد که تا چه میزان به بیمه گذاران از خدمات خسارت شرکت بیمه اطمینان بدهد که منطقی باشد.
کارشناس بیمه*