تغییرات در صنعت بیمه رکورد شکست

به گزارش پایگاه خبری نقدینه، روز گذشته 31 خرداد ماه، وزیر اقتصاد با استعفای حسینی موافقت کرد و به استناد مصوبه مجمع عمومی شرکت بیمه ایران، محسن پورکیانی را به عنوان مدیرعامل و رئیس هیات مدیره جدید این شرکت منصوب کرد و از حیث سرعت تغییر مدیران عامل شرکت های بیمه، سنگ تمام گذاشته شد؛ چرا که پیش از این محمد ابراهیم امین پس از حدود 2 سال در 22 اردیبهشت استعفا کرد و سکان هدایت بیمه مرکزی را مجددا به عبدالناصر همتی سپرد.

در حوزه بخش خصوصی هم، مدیران عامل دو شرکت تغییر کردند. عبدالرسول عطایی مدیر عامل بیمه کوثر در 11 اردیبهشت در مراسم تودیع خود شرکت کرد و علی فتحعلی مدیرعامل سابق بیمه آرمان ظاهرا در پی اختلاف با سهامداران، در 27 اردیبهشت از سمت خود استعفا کرد.

هر چند که تغییرات، حق مجامع و سهامداران  شرکت های بیمه است، اما این حجم تغییرات در کمترین زمان را فقط در صنعت بیمه شاهد هستیم و در دیگر صنایع سرعت تغییر و تحولات مدیریتی به پای صنعت بیمه نمی رسد.

این امر برای صنعت بیمه مسبوق به سابقه است؛ سال گذشته 5 مدیرعامل شرکت بیمه تغییر کردند. در دو سال گذشته، بیمه ایران سایه  سه مدیر عامل را بر سرخود دید و بیمه مرکزی در طی سه سال، 3 رئیس را تجربه کرد.

این سرعت تغییرات چه آفتی دارد؟

در روند سریع تغییرات، شرکت ها دچار نوسان شده و بختک امور روزمره و جاری و تصمیمات ابن الوقت، جایگزین فعالیت های کلان و سیاست های راهبردی می شود و چه بسا «کشتی بان» جدید،  سیاست هایی را اعلام کند که با مشی ناخدای سابق و احتمالا ناخدای لاحق متفاوت باشد.

در جابه جایی سریع مدیران عامل، اعلام و اعمال سیاست ها، هیچگاه بر یکدیگر منطبق نمی شوند. سیاست ها اعلام می شود ولی از اعمال آن ها خبری نیست. مگر امکان دارد مدیری که 9 ماه از انتصابش می گذرد، آنچه در دل و ذهن دارد، اجرا کند!؟

نکته منفی دیگر در تغییر مرد اول شرکت های بیمه، تغییر دومینو وار مدیران ارشد و مدیران میانی شرکت های هاست. چه بسا تغییر نفر اول شرکت باعث جابه جایی کثیری از مدیران و کارشناسان شود.

یکی دیگر از آفاتی که دامن گیر مدیران می شود، نوعی عافیت طلبی مدیریتی است، به این معنا که «در زمان حضور من، مشکلی ایجاد نشود، برای بعدش یک فکری می شود.» این نگرش در صنعت بیمه، اثر خود را به صورت کاملا مشهودی در اعلام سود شرکت ها و ذخایر آن ها نشان می دهد. تازمانی که مدیر عامل قبلی در راس کار است، شرکت سود ده اعلام می شود. اما با تغییر آن، اعلام زیان و کسری ذخایر می شود. و ...

به هر تقدیر مدیرعامل بیمه ایران تغییر کرد و این تغییر آخرین تغییر در بیمه ایران و صنعت بیمه نخواهد بود. آنچه که مهم است پاسخ به این پرسش است که چرا مدیرعاملی دست از کار می کشد و چرا مدیر عاملی منصوب می شود؟ جواب به این پرسش می تواند گره کوری که در انتصابات صنعت بیمه وجود دارد، حل کرده و قاعده و اسلوب عقل گرایی بیشتر را بر صنعتی که داعیه دار ایجاد آرامش است، حاکم کند.