به گزارش پایگاه خبری نقدینه ، وی در تشریح این مدل ابراز داشت: از سال ۹۲ ایده اتصال نهادهای مالی بهم را مطرح کردم چرا که تصمیم سازی برای بازار مالی نیازمند یک ناظر یکپارچه است تا بانک ، بورس و بیمه به عنوان سه ضلع این بازار هماهنگ در مسیر نیازهای کشور گام بردارند.
دکتر کاردگر ادامه داد: مهمترین متغیر بازار مالی ؛ نرخ بهره است که عملا در بانک ، بورس و بیمه اثرگذار است. در بیمه ، بیمه های زندگی متاثر از این متغیر یعنی نرخ بهره است و آنچه می تواند جاذب برای مردم باشد «سود»بیمه های زندگی نسبت به سایر بازارها است.
مدیرعامل شرکت بیمه ما معتقد است وجود یک ناظر برای تنظیم متغیر ها ضروری است تا بتواند لازمه کنترل تورم و ایجاد اشتغال که همان سرمایه گذاری در بخش واقعی اقتصاد را هدایت کند.
وی ادامه داد:پولهای خرد مردم می تواند بوسیله بیمه های زندگی به سمت بخش واقعی اقتصاد هدفمند سرمایه گذاری شود .
کاردگر افزود : دفتر نظارت بر بازارهای مالی در وزارت اقتصاد ایجاد شده ،اما آن کارکرد نهاد ناظر واحد بازار مالی را ندارد .
وی ادامه داد در بین سیاستگذاران کلان اقتصاد ، صنعت بیمه آنچه که شایسته کارگرداش می تواند باشد ، نادیده گرفته می شود و عملا نقشی چندانی در اقتصاد براش تعریف نمی شود.
کاردگر با طرح این پرسش ادامه داد : حال این سوال مطرح است ، چگونه نقش بیمه را در اقتصاد برجسته کنیم؟ پاسخ روشن است با نقش دادن به بیمه در تامین مالی پروژه های اقتصادی، چرا که تنها محصول در صنعت بیمه که قابلیت اتصال به بخش واقعی اقتصاد را دارد بیمه زندگی است.
مدیرعامل بیمه تاکید کرد : این نکته را در نظر باید گرفت جریان پول جایی می رود که بیشترین سودآوری را دارد و بیمه های زندگی متصل به تامین مالی عملا می توانند با تعریف دوره زمانی مشخص برای مشارکت در یک پروژه ؛متناسب با نرخ بازده پروژه ارائه شوند و قطعا ضمن هدایت جریان نقدینگی خرد مردم ، یک سرمایه گذاری پایدار برای آنها نیز خواهد بود.