رئیس بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری مدعی شد؛
عدم حمایت بیمه‌ها و بخش درمان از بیماران سوانح سوختگی
نقدینه- رئیس بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری گفت: متأسفانه بیمه‌ها و بخش درمان موضوع را جدی نمی‌گیرند و فرد سوخته به فرد معلول و ناتوان تبدیل می‌شود.
به گزارش پایگاه خبری نقدینه ، مصطفی ده مرده‌ای رئیس بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری گفت: دلیل اصلی کم بودن بیمارستان‌های مخصوص سوانح سوختگی مشکلات اقتصادی است.
وی افزود: بیمارستان سوختگی به تجهیزات پیشرفته‌ای نیاز دارد هر روز عمل جراحی پیوند باید انجام شود پانسمان‌های بسیار گران قیمت نیاز است و به پرسنلی احتیاج داریم که مهارت کافی را داشته باشند و همه اینها دست به دست هم داده تا با کمبود بیمارستان سوختگی مواجه باشیم.
ده مرده‌ای با بیان اینکه سوختگی مخصوص اقشار ضعیف است تصریح کرد: قشر مرفه کمتر دچار سوختگی می‌شوند چرا که سطح زندگی بالاتری دارند و بیشتر می‌توانند ایمنی را رعایت کنند. بنابراین هزینه برای افرادی که دچار سوختگی شده‌اند برگشت ندارد و حتی بیمارستان‌های دولتی ما نیز خودگردان هستند.
رئیس بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری اظهار کرد: برخی از بیماران با یک سانحه سوختگی تمام زندگی خود را از دست می‌دهند و دیگر برای درمان سوختگی خود قادر به پرداخت هزینه‌ها نیستند.
وی افزود: متأسفانه در سال‌های اخیر به سلامت به عنوان خدمات بازگشت پذیر نگاه می‌شود در حالی که بهداشت و درمان باید رایگان باشد.
ده مرده‌ای گفت: افراد از راه‌های دور برای درمان سوختگی به تهران می‌آیند و شاید هزینه رفت و آمد از هزینه درمان بیشتر شود. برخی از بیماران تا شش ماه بستری می‌شوند افرادی که دچار سوختگی می‌شوند به ظاهر پوست آنها آسیب دیده است اما در واقع تمام منافذ پوست باز شده و از هر منفذی میکروب وارد بدن می‌شود.
وی ادامه داد: آنتی‌بیوتیک‌های قوی برای چنین بیمارانی نیاز است. حمایت کلیه و کبد و تنفس برای بیمار لازم است. ما با افتخار به بیماران خدمات ارائه می‌دهیم اما حمایت‌های لازم از چنین بیمارانی نمی‌شود.
ده مرده‌ای در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو خاطر نشان کرد: متأسفانه بیماران سوختگی حدود پانزده تا پنجاه سال سن دارند و در سن کار و تلاش هستند اکثر سوانح سوختگی در کشور ما به دلیل عدم رعایت ایمنی اتفاق می‌افتند. مددکار اجتماعی باید در کنار فرد سانحه دیده قرار بگیرد اما متأسفانه بیمه‌ها و بخش درمان موضوع را جدی نمی‌گیرند و فرد سوخته به فرد معلول و ناتوان تبدیل می‌شود.