وی در این خصوص ضمن اشاره به نمونههایی بیان کرد: بازار بورس هم همین وضعیت را دارد، بر فرض settlement سهام یا در بانکها زمانی که دو بانک با یکدیگر معاملاتی انجام میدهند، یکی از بهترین کاربردهای بلاکچین، settlement است. در همین حالت هم settlement زمانی میتواند با بلاکچین انجام شود که دو طرف رمز ارز خود را داشته باشند. در این شرایط خیلی شفاف و راحت برای هر دو بانک مرکزی کارها قابل پیگیری تر خواهد بود.
این کارشناس ارز دیجیتال در ادامه افزود: در یک بلاکچین مشترک بین دو طرف (بر فرض ایران و چین)، یک طرف یوان و طرف دیگر هم ارز ریال تحت اختیار دارد، مبادله پولی دوجانبه هم به این شکل صورت میگیرد که انگار هر طرف دارای یک کیسه پول است که آن را برای پس از دستیابی به توافق در میان گذاشته است، اما همانطور که اشاره کردم پذیرفتن ریال دیجیتال منطقی و درست نیست زیرا هر کشوری ارز خود را میپذیرد.
نقیپور در ادامه تصریح کرد: رئیسجمهور سابق در کنفرانسی پیشنهاد رمزارز منطقهای برای مبادلات بین کشورهای دوست را مطرح کرده بود که براساس آن باید رمز ارزی وجود داشته باشد تا چند بانک مرکزی بر سر آن به توافق برسند که اسم آن دیگر ریال نخواهد بود. پیشنهاد فوق ممکن است در صورت عملیاتی شدن جوابگوی نیاز به وجود آمده هم باشد، اما مشکل در این بخش قرار دارد که آیا ارادهای برای انجام این کار وجود دارد؟ به نظر میرسد مشکل در این زمینه همین عدم اراده است و در واقع تنها سخنان قشنگ مطرح میشود زیرا در غیر این صورت با کمک فعالان حوزه فوق امکان عملی ساختن کارهای زیادی وجود دارد.
وی در این رابطه توضیح داد: رویکردها باید نسبت به فنآوریهای نوین مالی و نوآوری، بلاکچین و رمز ارز و فعالان در این زمینه اصلاح شود. به این معنا که دست از رفتار سلبی و برخوردهای چکشی که آخرین آن هم حدود یک ماه پیش برای فیلترینگ حدود ۱۴ استارتاپ بود، برداشته شود.