به گزارش پایگاه خبری نقدینه، حمید اسکندری با اشاره به روند تأمین مالی در جهان اشاره داشت: تأمین مالی از جمله مباحث داغ و به روز کشور ما و کشورهای توسعه یافته است که اهمیت این موضوع بعد از بحران های سال 1997 میلادی در آسیا و 2007 میلادی در سطح جهانی، پررنگ تر شده است.
وی در این خصوص ادامه داد: سیستم بانکی به صورت سنتی نقش اصلی تامین مالی در بازارهای مالی را بر عهده داشته است اما پس از این بحران ها الزاماتی که توسط کمیته بال(کمیته بال یا بازل مرکب است از نمایندگان ارشد بانک‌های مرکزی تعدادی از کشورهای گروه 10 که معمولا هر سه ماه یک بار توسط بانک تسویه‌های بین‌المللی به عنوان دبیرخانه دائمی آن در شهر بازل سوئیس تشکیل می‌گردد و به همین دلیل به کمیته بازل معروف شده است. کمیته بازل دارای قدرت قانونی نیست، ولی اکثر کشورهای عضو آن بطور ضمنی موظف به اجرای توصیه‌های آن هستند.) بر سیستم بانکی مصوب شد موجب شد تا تامین مالی با مشکلات زیادی رو به رو شود.
وی افزود: از جمله اقداماتی که توسط کمیته بال تصویب شد افزایش کفایت سرمایه و الزامات سخت گیرانه برای ارائه وام و تامین مالی برای بنگاه ها بود.
اسکندری ادامه داد: پس از این رخداد، بازارهای مالی به سمتی حرکت کردند که بتوانند از ابزارها و نهادهای نوین مالی استفاده بیشتری داشته باشند و تعامل بیشتری بین سیستم بانکی و بازارهای مالی ایجاد شود.
اسکندری این گونه ادامه داد: با ادامه روند تأمین مالی از طریق بازارها، شاهد هستیم که در سال 2000 میلادی ارزش کل بازارهای مالی 118 تریلیون دلار بوده در حدود 12 سال بعد و در سال 2012 میلادی ارزش این بازارها به رقم 225 تریلیون دلار افزایش پیدا کرد.
کارشناس تحقیق و توسعه شرکت بورس به سنا گفت: رشد 92 درصدی ارزش بازارها در 12 سال نشان دهنده این است که روند تأمین مالی در بازارهای جهانی رونق گرفته است در حالی که در سال 1990 تقریبا 41 درصد از تأمین مالی از طریق وام بانکی بوده اما در سال 2000 میلادی این رقم به 30 درصد و در سال 2012 میلادی به 28 درصد رسیده است و حضور پررنگ تر بازارهای مالی در تأمین مالی به وضوح قابل مشاهده است.
وی در خصوص آخرین آمار صندوق بین المللی پول در خصوص تأمین مالی اشاره داشت: مطابق آمار صندوق بین المللی پول در سال 2013 میلادی در کشورهای نوظهور، 62 درصد تأمین مالی از طریق عرضه اوراق بهادار صورت گرفته است و 38 درصد از طریق اعطای وام و سیستم بانکی بوده است.
وی در خصوص روند تأمین مالی در بازار سرمایه ایران خاطرنشان ساخت: در کشور ما از سال 80 تا سال 86 تقریبا 76 درصد از تامین مالی از طریق سیستم بانکی بوده و انتهای سال 1392 این رقم به 86 درصد افزایش پیدا کرده است و نشان دهنده کاهش حضور بازار سرمایه نسبت به سیستم بانکی بوده است .
اسکندری با اشاره به تعامل بیشتر سیستم بانکی و بازار سرمایه برای افزایش تأمین مالی از طریق بازار سرمایه عنوان داشت: افزایش و تعامل بیشتر سیستم بانکی و بازار سرمایه از پیشنهاداتی برای افزایش تامی مالی از طریق بازار سرمایه است، در این بین، می توان به نقش بانک ها به عنوان واسطه گری تامین مالی اشاره کرد که می تواند نقش بسزایی در تامین مالی داشته باشد.
وی توضیح داد: تبادل اطلاعات اعتباری بین بازار سرمایه و سیستم بانکی جز مواردی است که می تواند کمک بسزایی در افزایش تامین اعتبار و در نهایت افزایش کارآیی تامین مالی داشته باشد.
اسکندری در این میان ارائه خدمات بازار سرمایه از طریق شعب بانکی را یکی دیگر از این تعاملات دانست و در خصوص طراحی ابزارها و نهادهای نوین مالی نیز عنوان داشت: بازار سرمایه تلاش خود را در راستای طراحی ابزارها و نهادهای مالی جدید ادامه خواهد داد و در این راستا در سال گذشته انواع اوراق صکوک مثل اجاره و .. راه اندازی شده است و راه اندازی ابزارهای دیگری مثل صندوق بازنشستگی، طرح مشارکت عمومی خصوصی، صندوق خرید دین، صندوق های قابل معامله تک سهم و .. نیز در دستور کار بازار سرمایه قرار دارد.